Szkoląc konie do tej dyscypliny powinno dążyć się do zachowania i poprawienia naturalnej równowagi i elastyczności ruchu konia oraz chętnej współpracy z jeźdźcem. Jako para, koń i jeździec powinni pokazywać harmonię i elegancję. Ruchy wierzchowca powinny być płynne i spokojne. Szkolenie koni do dresażu wymaga cierpliwości oraz dużej ilości czasu, nierzadko wielu lat treningów.
Konkurencja polega na wykonaniu przez konia, pod kierownictwem jeźdźca, sekwencji różnych figur w każdym z trzech chodów. Każdą zmianę chodu czy figurę powinno wykonywać się tak, aby użyte pomoce były jak najmniej widoczne. Szczegółowa kolejność ruchów i figur, jaką powinno się wykonać, jest ustalana indywidualnie dla różnych konkursów. Zawody ujeżdżeniowe odbywają się na czworoboku.
Czworobok może mieć wymiary 20x40 m dla niższych klas (mały czworobok) lub 20x60 m dla wyższych klas (duży czworobok). Punkty orientacyjne na czworoboku (dzięki nim opisywane są miejsca, w których powinna zostać wykonana dana figura lub powinniśmy dokonać przejścia do innego chodu) oznaczane są literami.Ogrodzenie czworoboku stanowią szranki, czyli niski, biały płotek.
Duży czworobok
Zdjęcie: http://pl.wikipedia.org/
Mały czworobok
Zdjęcie: http://re-volta.pl/
Na zawodach ujeżdżeniowych oceniane są wszelkie sygnały wysyłane do konia, sylwetka, technika jeźdźca, sposób współpracy z koniem i jego prowadzenia, regularność i elastyczność ruchu wierzchowca. Za każdą figurę można otrzymać od 0 do 10 punktów, gdzie rzadko można natknąć się na ocenę maksymalną, czyli 10. Nasz przejazd ocenia kilku sędziów, w zależności od klasy zawodów jest ich różna ilość - im wyższa klasa zawodów, tym więcej sędziów. Dzięki temu ocena przejazdu jest dość obiektywna.
Strój jeźdźca to czarny lub granatowy frak, białe lub kremowe bryczesy, plastron, rękawiczki, długie, czarne buty (oficerki), cylinder lub kask (obowiązkowy dla juniorów) oraz ostróg. Używanie długiego bata ujeżdżeniowego (100-120 cm) jest dozwolone na zawodach krajowych.
Koń powinien mieć na sobie siodło ujeżdżeniowe, kiełzno wędzidłowe (w wysokich klasach munsztuk). Nie używa się ochraniaczy, wytoku, napierśnika, podogonia ani innych, dodatkowych części rzędu końskiego. Grzywa konia powinna być zapleciona, koń czysty i zadbany.
Klasy zawodów ujeżdżeniowych
KLASA L
Wymagane: stęp swobodny, stęp pośredni, kłus roboczy, galop roboczy, rzucie z ręki (jako ćwiczenie sprawdzające akceptację kiełzna).
KLASA P
Wymagane: wymagania klasy L, kłus pośredni, ustępowanie od łydki w kłusie, kontrgalop.
KLASA N
Wymagane: wymagania klasy P, chody zebrane i wyciągnięte, wszelkie chody boczne, półpiruety w stępie, cofanie.
Już w tej klasie koń powinien wykazać możliwość przejęcia większego obciążenia na zad - zebrania.
KLASA C
Wymagane: wymagania klasy N, pojedyncza lotna zmiana nogi w galopie, ciągi w galopie.
Niektóre konkursy klasy C wymagają już kiełzna munsztukowego.
KLASA CC
Wymagane: wymagania klasy C, lotna zmiana nogi w galopie co 4, 3 lub 2 tempa, piruety w galopie.
KLASA CS
Wymagane: wymagania klasy CC, piaff, pasaż, lotna zmiana nogi w galopie co 1 tempo.
Jest to ostatnia, najwyższa klasa - Grand Prix. Zawody na tym poziomie to na przykład Igrzyska Olimpijskie czy Mistrzostwa Świata. Wymaga największego poziomu zebrania.
Mam nadzieję, że nie popełniłam żadnej gafy, nie jestem zapalonym ujeżdżeniowcem... Nikt nie jest doskonały. W razie czego komentujcie, wszystko można poprawić! :) W tej notce mocno wspierałam się książkami, które posiadam, trochę Wikipedią oraz stroną portalaktywni.com.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz